Mijn naam is Sophie, Ik ben een leerkracht in de paardenwereld en in het basisonderwijs. Sinds de lente van 2016 besloot ik het volledig op mijn manier te doen. Natuurlijk deels gevormd door invloeden van anderen, mensen die voor mij al heel wat bereikten in de paardenwereld, methodes die me tegen de borst stootten of mensen die buiten de paardenwereld prachtige adviezen wisten te geven. Uit elke ervaring probeer ik een inzicht te halen.
Hoe werk ik? Daar valt geen vaste regel over te schrijven. Zowel in het onderwijs als in de paardenwereld zie je dat iedereen en ieder paard een andere persoonlijkheid heeft en een andere aanpak nodig heeft, Enkele basisregels zullen vaak toepasbaar zijn, maar in omgang met mens en dier werk ik niet graag volgens een handleiding.
Hoe kwam ik op wat ik nu doe? Ik begon in 2008 met paardrijden op een klassieke manege. Al snel merkte ik dat dit niet mijn ding was en dat ik meer plezier beleefde in het verzorgen van de paarden dan het rijden in rijtjes. Ik had een degout aan zwepen en mijn hart brak als het zoveelste ruitertje zijn eigen fouten corrigeerde door aan het bit te sleuren.
Later kreeg ik de kans om zonder zadel en bitloos op een paard te zitten en op de grond te werken met een veulentje. Ik was meteen verkocht. Vanaf toen tot op de dag van vandaag heb ik mij aan de hand van zelfstudie verdiept in natural horsemanship en natuurlijk paardrijden.
Hoe werk ik? Daar valt geen vaste regel over te schrijven. Zowel in het onderwijs als in de paardenwereld zie je dat iedereen en ieder paard een andere persoonlijkheid heeft en een andere aanpak nodig heeft, Enkele basisregels zullen vaak toepasbaar zijn, maar in omgang met mens en dier werk ik niet graag volgens een handleiding.
Hoe kwam ik op wat ik nu doe? Ik begon in 2008 met paardrijden op een klassieke manege. Al snel merkte ik dat dit niet mijn ding was en dat ik meer plezier beleefde in het verzorgen van de paarden dan het rijden in rijtjes. Ik had een degout aan zwepen en mijn hart brak als het zoveelste ruitertje zijn eigen fouten corrigeerde door aan het bit te sleuren.
Later kreeg ik de kans om zonder zadel en bitloos op een paard te zitten en op de grond te werken met een veulentje. Ik was meteen verkocht. Vanaf toen tot op de dag van vandaag heb ik mij aan de hand van zelfstudie verdiept in natural horsemanship en natuurlijk paardrijden.
5 jaar lang had ik een geweldig verzorgpaard in een kudde, Lorence, waarbij ik het kuddegedrag goed kon bestuderen en kon experimenteren hoe ik best kon communiceren. Op haar heb ik ook het westernrijden en het natuurlijk rijden ontdekt. Van een 'lastig' paard ging ze al snel naar een paard waar je zonder iets op kon rijden, puur op lichte druk en stemcommando's. Later verdiepte ik me in de vrijheidsdressuur, nadat Lizanne me hiervoor warm gemaakt had. We richtten samen Horseteam Faith op waar we elkaar en anderen zoveel mogelijk bijbrachten in verband met het werken met paarden.
In 2013 kocht ik mijn eigen paardje, Oreano. Hij is de beste leraar die ik ooit gehad heb. Toen ik hem kocht was hij anderhalf jaar oud en dus nog veel te jong om nog maar aan opzadelen te denken. Hierdoor hadden we een lange tijd samen om elkaar door en door te leren kennen op de grond .Zo hebben we ons verdiept in los grondwerk,vrijheidsdressuur, dubbele lijnen, agility. Later verdiepten we ons ook in het bitloos rijden en tuigloos rijden.
In 2016 studeerde ik af als leerkracht en kwamen er veel veranderingen op me af. Wegens omstandigheden moest ik van mijn vertrouwde privéweitje af en kwam ik op een stalling terecht in Essen. Deze verhuis zorgde ook in mijn gedachten voor een volledig nieuwe start.. Een paard heb je om van het geluk te proeven. Er hoeft geen concurrerende sfeer te hangen, er hoeven geen facebooklikes aan vast te hangen. Er is niet één juiste manier waar we allemaal naar moeten streven om de perfectie te bereiken. Ik besloot sindsdien lessen te geven in wat ik doe, zonder op te boksen tegen andere methodes. Ik hoop zelfs dat mijn lesklanten kritisch kijken naar wat ze leren, en zo ook hun eigen manier ontwikkelen.
In 2013 kocht ik mijn eigen paardje, Oreano. Hij is de beste leraar die ik ooit gehad heb. Toen ik hem kocht was hij anderhalf jaar oud en dus nog veel te jong om nog maar aan opzadelen te denken. Hierdoor hadden we een lange tijd samen om elkaar door en door te leren kennen op de grond .Zo hebben we ons verdiept in los grondwerk,vrijheidsdressuur, dubbele lijnen, agility. Later verdiepten we ons ook in het bitloos rijden en tuigloos rijden.
In 2016 studeerde ik af als leerkracht en kwamen er veel veranderingen op me af. Wegens omstandigheden moest ik van mijn vertrouwde privéweitje af en kwam ik op een stalling terecht in Essen. Deze verhuis zorgde ook in mijn gedachten voor een volledig nieuwe start.. Een paard heb je om van het geluk te proeven. Er hoeft geen concurrerende sfeer te hangen, er hoeven geen facebooklikes aan vast te hangen. Er is niet één juiste manier waar we allemaal naar moeten streven om de perfectie te bereiken. Ik besloot sindsdien lessen te geven in wat ik doe, zonder op te boksen tegen andere methodes. Ik hoop zelfs dat mijn lesklanten kritisch kijken naar wat ze leren, en zo ook hun eigen manier ontwikkelen.